Comuna al fons d’la valada, se tròba en posicion panoramica sus la chaëna del Viso, del Mont Brac e sus la plana fins a las Langas.
Una antica inscripcion sus peira parla d’un autar o un temple dedicat al diu Mars, d’ente benlèu ven lo topònim Martinhana.
Coma las comunas dapè, après esser estaa feude di Senhors de Revel, passa al Marquesat de Saluces fins al 1601, quora finìs sot lhi Savòia. Un moment dramatic per Martinhana es aquel de l’afrosa epidemia de pest qu’arriba ental territòri vers lo 1630. Encara encuei lhi abitants de la comuna la recòrdon en ocasion de la festa d’la Madòna des Gracias, veneraa coma santa patrona.
A Martinhana son decò naissuts de personatges famós a livèl regional, coma Giovanni e Rosa Borgna. Giovanni Borgna, dich Neto, pintre, es autor di frescs de la pichòta e jòlia chapèla del 1899 ental cementieri comunal.
La popolacion de Martinhana, empenhaa en la campanha, en lhi darriers detz ans s’es especializaa en lhi pichòts fruchs. Una sagra a lulh valoriza aquestas produccions del pòst.
Sal siu territòri es present un mineral ben rar, un neosilicat del grop di granats, lo piròp, encuei tutelat e valorizat dal Parc del Pò d’Coni ental Musèu dedicat, dapè a la Comuna.