Pichòt paìs de la val Bronda, pilha lo nom dal rio; a originas anticas, que remonton a l’epoca romana, e una posicion estrategica sus la via de comunicacion embè la val Varacha. Lo pont medieval en peira, que traversa lo rio, pòrta a la gleisa parroquiala; denant al pont se tròba un pilon embè un interessant fresc, òbra del pintre del pòst Giovanni Borgna, que rapresenta la Madòna e lo Bambin s’la part principala, vers la via, l’Ecce Homo sal cant de drecha e sant Domenic a gaucha. Passat lo pont romanic, a drecha es plaçaa la gleisa parroquiala dediaa a Maria Vierge Assompta, del XV secle, retruchaa sovent en lhi secles d’après.
S’la colina se tròba un torrion cilindric: es l’orlòtge, emplegat coma tor d’avistament per lo collegament a vista embè lhi autres chastèls del Marquesat de Saluces. Aqueste es benleu aquò que resta de l’antic chastèl del secle XII.
Per aquestas caracteristicas arquitectònicas, lo paìs comença a tirar lhi toristas. De manifestacions lo rendon famós a livel regional: la “sagra d’la Brinha” a lulh, que valoriza la brinha coltivaa despuei de secles sus las colinas d’la val Bronda, e la “sagra del Mondalhièr” a novembre, dedicaa a la promoccion de la chastanha, un bòt al centre de l’economia de la popolacion del pòst.