Onçin se tròba ent’un valonèt que pren lo nom dal riu Lenta, premier afluent de drecha del Pò. Una via ben ervincaa, après una estrecha gòrja, pòrta al vilatge dal païsatge encharmant.
L’antic nom del paìs era Hulcium e puèi Huncinum, que benlèu ven da la morfologia del territòri.
L’arquitectura e l’urbanistica son aquelas caracteristicas de lhi ensediaments sobre lhi mila metres, embè quintanas estrechas per far passar muls e lieias, cubèrts largs, passatges e intraas cubèrts, pichòtas fenestras e uis bas.
Interessanta es la parroquiala de sant Esteve, facha realizar vers lo 1592 dai Marqués de Saluces e aprés armettüa a la comunitat d’Onçin. En l’arquitectura popolara, chal navisar las Meiras Bigòrias sobeiranas embè lors ensediaments espanteats e lhi muralhèts a far da bòinas.
Encuèi lo territòri comunal es frequentat da lhi apassionats de promenadas sie d’istaa que d’unvern embè las chastras.