Plaçat en la part centrala d’la val Pò, a 490 m d’autessa, Sanfront se tròba s’la drecha orografica del pi important flum italian, a l’emboch del combal toschós del riu Albeta e estachat a un caracteristic puèi, ente un bòt lhi avia un chastèl.
La legenda di que seria estat l’evesco d’Perigueu a donar lo nom al paìs: al temp di siei viatges per evangelizar, se seria fermat ent’una truna d’la Comba Albeta, ente encuei se tròba un pilon que navisa lo sant. Sanctus Frontianus es l’antic nom del paìs, present jà ent’un document del 1075. Intrat ental Marquesat de Saluces, lo paìs passa al Ducat Sabaud ental 1601. Ental XVI secle es al centre des guerras religiosas causaas da l’infiltraccion protestanta en val Pò.
Son enteressants lo Palais Comunal, la Gleisa d’la Confraternita e l’ala del merchat, lhi pòrtics medievals e la parroquiala d’Sant Martin, e las nombrosas chapèlas esparpanteaas entre las ruaas.
Balma Bueves a 652 metres, ai pe del Mont Brac, entre las ruaas de Roqueta e Robela, es un caracteristic vilatge creat en la barma d’una granda ròcha e abitat tot l’an fins vers lo 1950. Aquesta estructura fai pensar a de vilatges preistòrics vist que, pas da luenh, a Ròca la Casna, se tròbon d’incisions sus ròcha: simbols, crotz divinas, figuras umanas e copelas.

MONT BRAC

Ental 1511 lo famós Leonardo da Vinci escriu del Mont Brac; cinq cent ans d’après a mantengut lo mesme gaubi e a encara mai encharm. Una terassa denant al Viso e al Pò, per intrar ent’un laboratòri geològic, botanic e faunistic, una palestra per lhi esportius, mas decò un libre real ente leser de testimonianças d’istòria e preistòria.
Per n’en saber de pus visita  www.mombracco.it